நேரம்

கதிரவக் கதிர்களை கதிர்கள்

கண்டறியும் முன்பே

கயல் போன்ற கண்களை விழித்து

மாக்கோலத்தால் வாசலை வசீகரித்து

எவரும் கை படா நீரில் என் கை

மட்டுமே பட்ட மேனியை

நீராடிவிட்டு காமதேனுவின் அமுதினை

ஐயம் ! எதற்கு ? உன் கை பட்டதால்

கறந்த பாலும் அமுதானது

காய்ச்சி எடுத்து கூந்தலில் படர்ந்த

நீரினை உதிர்த்து என் துயில் களைக்கிறாய் ;

விழித்ததும் வியந்தேன் ! உதிர்ந்தது

கூந்தலின் நீரல்ல ; நீரினைத் தெளித்தது

கடும் சினம் கொண்டு

என்னைக் கரு கொண்டவள் ;

ஆம் நான் விழித்தது கதிரவன்

அஸ்தமனம் ஆகும் சமயம் !

காதலுக்கு கண்ணும் இல்லை ;

கனவிற்கு நேரமும் இல்லை !